അന്ന്........
ഇളം നീല വരകളുള്ള വെളുത്ത കടലാസ്സില്
നിന്റെ ചിന്തകള് പോറി വരച്ച്
എനിക്ക് നീ ജന്മദിനസമ്മാനം തന്നു.
തീയായിരുന്നു നിന്റെ തൂലികത്തുമ്പില് ,
എന്നെ ഉരുക്കാന് പോന്നവ
അന്ന്, തെളിച്ചമുള്ള പകലും
നിലാവുള്ള രാത്രിയുമായിരുന്നു.
ഇന്ന്, സൂര്യന് കെട്ടുപോവുകയും
നക്ഷത്രങ്ങള് മങ്ങിപ്പോവുകയും ചെയ്യുന്നു.
കൂട്ടുകാരൊരുക്കിയ പൂച്ചെണ്ടുകള്ക്കും
അനിയന്റെ ആശംസകള്ക്കും
അമ്മ വിളമ്പിയ പാല്പ്പായസത്തിനുമിടയ്ക്ക്
ഞാന് തിരഞ്ഞത്
നിന്റെ തൂലികയ്ക്കു വേണ്ടിയായിരുന്നു
നീ വലിച്ചെറിഞ്ഞ നിന്റെ തൂലിക.
ഒടുവില് , പഴയ പുസ്തകക്കെട്ടുകള്ക്കിടയ്ക്കു നിന്ന്
ഞാനാ തൂലിക കണ്ടെടുത്തപ്പോള്
അതിന്റെ തുമ്പിലെ അഗ്നി
കെട്ടുപോയിരുന്നു!
-1988-
ഗ്രേറ്റ്
ReplyDeleteMANASSU VALLAATHE VINGUNNU... NJAAN PRANAYIKKUNNU...VAAKKUKAL KANNUNEERTHULLIKALAAKUNNU...
ReplyDeleteപൊളിച്ചു
ReplyDelete