ലോകം അട്ടഹസിക്കുന്നു;
നിന്നെ ഭ്രാന്തിയെന്നു വിളിക്കുന്നു.
ആ കൂര്മ്മ നേത്രങ്ങള് ഒന്നും കാണുന്നില്ല.
നിന്നെയവര് കാണുന്നില്ല.
നീ അകലെയാണ്
ആയിരം കാതങ്ങള്ക്കുമപ്പുറത്ത്.
അവരുടെ കണ്ണുകള് നിന്നെ കാണുമ്പോള്
നീ അട്ടഹസിക്കുകയാണ്.
നിന്റെ മൂഢതയോര്ത്തല്ല;
അവരുടെ മൂഢതയോര്ത്ത്…
- 1986 -
നന്ദി ഈ കവിതകളിലേക്കെത്തിച്ചതിനു....
ReplyDeleteനന്നായിരിക്കുന്നു നന്ദിത ആശംസകള്
ReplyDelete